Pierwsze cztery widzące dziewczyny.
From left to right: Kunigunde Schleicher, Maria Heilmann, Erika Müller, Margarete Gügel


Od początku do uznania za miejsce kultu


9 października 1949 roku kilka dziewcząt z Heroldsbach wybrało się do pobliskiego lasu brzozowego, aby zbierać jesienne liście do szkoły. Nagle ukazuje się im Matka Boża. Poinformowano pastora Johann Gailer z Heroldsbach. We wsi panuje wielkie poruszenie. Przyjeżdża komisja egzaminacyjna z Bamberg. Szybko powstaje tymczasowa kaplica. Matka Boża ukazuje się wielokrotnie, niemal codziennie, przez dwa lata. W sumie 3000 razy. Rozmawia z dziewczynami, a także dotyka ziemi. Pragnie nazywać się „Różową Królową Heroldsbach”.

Na Wzgórze Objawień przybywają ogromne rzesze pielgrzymów, czasami nawet do 70 000 pielgrzymów dziennie. 8 grudnia 1949 r. 10 000 pielgrzymów było świadkami cudu słońca. Wieś rozwija się w „frankońskie Lourdes”.

Kościół katolicki nie uznaje objawień. W 1950 r. archidiecezja bamberska zakazała pielgrzymki. Wszystkie dzieci widzące są ekskomunikowane. Podobnie każdy, kto wchodzi w górę. Kaplica jest zniszczona. Obecnie pielgrzymka trwa w tajemnicy i budzi kontrowersje. Ale ludzie trzymają się mocno Matki Bożej.

49 lat później, w maju 1998 r., lojalność pielgrzymów została nagrodzona. Arcybiskup Bambergu dr. Za zgodą rzymskiej Kongregacji Nauki Wiary Karl Braun zbudował w Heroldsbach miejsce kultu maryjnego, które w uroczystym nabożeństwie poświęcił biskup pomocniczy Werner Radspieler. Jednakże odpowiedzialne władze kościelne nadal uważają, że objawienia nie są zjawiskami nadprzyrodzonymi.

90-minutowy dokument dokumentalny przedstawia całą historię od 1949 do 1998 roku. Najważniejsze to rekonstrukcja pierwszego objawienia, rozmowy z widzącym i wieloma innymi współczesnymi świadkami, z których tylko kilku jest wciąż z nami, a także 20-minutowy film fragment uroczystości otwarcia i ważnego kazania o pojednaniu wygłoszonego przez biskupa pomocniczego Werner Radspieler.


Tło projektu filmowego


Dokumentalny dramat został wyprodukowany niezależnie. W ramach innych filmów na ten temat oraz w związku z przestrzenną bliskością naszej produkcji filmowej do Heroldsbach, mogliśmy często odwiedzać miejsce pielgrzymkowe z jego wyjątkową historią. Od samego początku głównym warunkiem realizacji filmu była przyszła obecność Kościoła katolickiego na przedmieściach.

Ogólnie rzecz biorąc, zdjęcia trwały cztery lata i przyniosły 45 godzin materiału obrazowego i dźwiękowego.